دیشب فیلم American Carol Anرو دیدم. انتظار فیلم قوی رو نداشتم. حتی انتظار فیلمی در حد Airplane رو هم نداشتم ولی راستش انتظار یک بسیار بسیار سطحی تر و خسته کننده تر از یک حجو سیاسی درجه دو دست راستی را هم نداشتم.
فیلم با چند سال تاخیر جواب انتقادات مایکل مور در فیلمهای Bowling for Columbine ، Fahrenheit 9/11 و فیلم اخیرش Sicko بود. شاید هم تنها قسمت نسبتا خنده دار فیلم هم همین اشاره به فیلم Sicko و حضور مایکل مور در کوبا بود؛ وقتی که مایکل مالون برای بازگشت به آمریکا با کوبائیها خداحافظی میکند و همه کوبائیها با شنیدن آمریکا از سربازان تا مردم برای فرار به آمریکا به قایق هجوم میاورند.
بعد از آن دقایق کسالت بار یکی پس از دیگری می آیند و میروند و هر دقیقه به تعداد قربانیان ناامید اضافه میشود. اگر دقایق اول با شوخیها و تاکید زیاد روی چاقی مایکل مالون (تاکید زیاد روی یک کلمه و تکرارش برای خنده دار شدن به سبک سریالها و فیلمهای ایرانی) شروع میشود ، ولی حداقل ریشه ای در واقعیت وجود دیکتاتوری در کوبا دیده میشود در حالی که در صحنه های دیگر شاهد همین مقدار صداقت نیز نیستیم.
مخالفت با القاعده نه به دلیل تروریسم بلکه یک نگرش سیصدی به شرقیان بطور کلی و مسلمانان بطور اخص است به همین دلیل است که اعضای این سازمان متشکل از افرادی یک دست و حتی یک اسم تشکیل میدهند که بلاهت و خشونت ذاتی شرقی در تمام رده های آن دیده میشود. در این بین البته تسویه حساب تنها گریبانگیر شرقیان نمیشود بلکه مکزیکیها و همجنس گرایان نیز به سهم خود از این آش سهم میبرند. البته که اگر یک دستی تمدن غرب و فرهنگ مسیحی ایجاب نمیکرد حتما فرانسویها هم بی نصیب نمی ماندند.
از دید متحجر مسیحی به نقش زنان فیلم که بگذریم استدلالهای بسیار ضعیف و عوامفریبانه و بی منطق فیلم به خوبی نشان میدهد که چه مخاطبانی در آمریکا را هدف قرار داده است: مثلا اگر مخالف جنگ عراق هستید یعنی با تمام جنگها از جنگهای داخلی شمال و جنوب تا ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم مخالفید، یا اینکه ببینید چه کسانی با جنگ مخالفند: رزی اودانل چاق لزبین لیبرال و مایکل مور چاق متنفر از آمریکای طرفدار کاسترو! پس نتیجه میگیریم جنگ خوب است!! و یا سوء استفاده از ضعف اطلاعات تاریخی بییننده آمریکائی و مربوط کردن لنی ریفن اشتاهل، کارگردان آلمانی که برای نازیها فیلم تبلیغاتی میساخت با مایکل مور ضد جنگ.
در کل این فیلم از یک طنز سیاسی و پاسخ طنزآمیز ولی منطقی به ایرادهای مایکل مور به یک تسویه حساب سطحی تنزل پیدا کرده که به نظر میاد حتی در طیفهای عوام جمهوریخواه آمریکائی نیز تاثیر مثبتی نگذارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر